رابطه ی سطح سرمی ۲۵ هیدروکسی ویتامین d و فاکتور مهار کننده ی فعال کننده پلاسمینوژن ۱ (pai-۱) در بیماران دیابتی نوع ۲

مقدمه: کمبود ویتامین d به عنوان یکی از علل افزایش دهنده ی خطر بیماری های قلبی ـ عروقی در بیماران دیابتی مطرح شده، ولی سازوکار قطعی آن مشخص نیست. دخالت در سازوکارهای هموستاتیک و التهابی از علل احتمالی برای نقش کمبود ویتامین d در ایجاد بیماری های قلبی ـ عروقی است. از سوی دیگر افزایش سطح فاکتور مهارکننده ی فعال کننده پلاسمینوژن 1pai-1)) از موارد شناخته شده برای افزایش خطر بیماری های قلبی ـ عروقی در بیماران دیابتی است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی کمبود ویتامین d با سطح pai-1 به عنوان یکی از شاخص های هموستاتیک بود. مواد و روش ها: 180 بیمار دیابتی تیپ 2 در پژوهش حاضر انتخاب شدند. رابطه ی سطح pai-1 و میزان 25 هیدروکسی ویتامین  dو هم چنین، سایر شاخص های خطر بیماری قلبی ـ عروقی شامل قند خون ناشتا، لیپیدها، هموگلوبین گلیکوزیله، کراتینین و میزان میکروآلبومینوری در این بیماران بررسی گردید. یافته ها: رابطه ی معنی داری بین سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین d با pai-1 وجود نداشت. سطح pai-1 تنها با میزان قند خون ناشتا و کلسترول ـ hdl رابطه ی مثبت معنی داری داشت و با سایر متغیرهای خطر بیماری های قلبی ـ عروقی مطالعه شده رابطه ی معنی داری نداشت. نتیجه گیری: به نظر نمی رسد سطح سرمی ویتامین d رابطه ای با میزانpai-1 در بیماران دیابتی داشته باشد، ولی این نتیجه نیاز به بررسی بیشتر توسط پژوهش های کلینیکی وسیع تر دارد.